23 Eylül 2011 Cuma

Sabah Sabah Mohaç Meydan Muharebesi




Dün yazdıklarımı bi düşündümde herşey yolunda sözü galiba biz çocuklu anneler için söyleyebileceğim bi söz. Evet normal insanlar için değil. Nasıl mı???

Gün saat 6'da başlar oysaki benim daha birkaç saat daha uyuyabileceğim zamanım vardır yoook olurmu anne okadar uyurmu çoook bile uyumuşumdur nerde öyle sere serpe yatakta uyumalar.
Şu ses duyulur:

...Anne Kaaaalk, Anne Kaaaalk Süt

...Oğlum azıcık daha nolur

...ııı hayır süt

El mahkum kalkacan tabi paşamızın sütü hazırlanır içmesi için başında beklenir çünkü o biberon anne dışında kimseye teslim edilmez.

Sonra paşam tekrar hülyalı uykusuna geri döner anne uyurmu o saatten sonra nereye uyuyacaksın. Uyusam birdaha öğlene kadar uyanamam zaten hepi topu 5 saat uyumuşum gecede. naparsın azıcık kestirme işte, oooh Tarkan bu arada rüya görmeye başlamıştır bile arasıra kıkırdaması buna alamet.

Yatakta bi oyana bi bu yana uykuda kaçtı şimdi naparsın kalkar akşam saatlerce topla düzelt sil yıka tekrar topla düzelt sil yıka kıvamında cebelleştiğin evin tekrar savaş alanına dönmüş haline şöyle bi bakarsın ve anlam veremediğin bu durumu düşünerek odalarını bir bir dolaşıp toparlamaya başlarsın.

Ama neler neler bazen kepçeyi kaşığı maşa ve takım taklavat ne varsa mutfağı Tarkan'ın odasından, oyuncakları banyodan kotuk altlarından mutfak çekmecelerinden toplaya toplaya saati 7,5 yaparsın. Ev toplanmışmıdır HAAAYIIIR. Dedim ya savaş alanı işte üstten toplayabildiğimiz kadar toparlan evin akşamda aynı pozisyona döneceğini bildiğim için çokta kafaya takmamayı artık nerdeyese son 1 yıldır bilmekte olan ben şipşak üzerimi giyip topğarlandıktan sonra babamızın kıyafetleri hazırlayıp sabahın en zor safhasına hazırlanmak için birkaç dakika oturup güç ve enerji depoladıktan sonra sıra gelir Tarkan'ı kaldırmaya. İçim cız ede ede (keşke sabahları gitme derdi olmasada daha fazla uyusa)

....Annecim hadi kalk.

Annecim hadi dedikçe Tarkan yatağa yastığa daha bir gömülür. Gözler hafif aralanır tekrar kapanır bu sürek yaklaşık 10 dakika sürer zor bela kaldırılan ufaklık yaklaşık 30 sn sonra tekrar kurulmuş gibi enerji patlamasına maruz kalır ve yatakta zıplamaya başlar o yetmez kaydırağından yürüyerek inmek ister sonra ne olur bilin bakalım ben elde bez Tarkan önde her oda koşarak katedilir yetmez koltuk üstlerine çıkılır zar zor yakalanan veledin altı bin zahmetle değiştirilir maraton bitmemiştir sırada üzerinin değiştirilmesi var babayla anlaşarak birkaç turdan sonra yakaladığımız Tarkan'ın üstü başı değiştirilir bazen bu durum feryat figan şeklinde olabiliyor ama neyse zor bela bu arada o azıcıkda olsa toparlanan ev eski kıvamına dönmüştür ama artık arkama bile bakmadan kapı kapanır ve nihayet 8,15'de evden çıkılır Tarkan babanneye bırakılır da 2,5 saatlik bu sabah curcunası atlatılır.

Düşününki sabah 2.5 saatlik süreç böyle koşturmacalı hafif ooooflamalı geçiyor akşamki süreci anlatmaya çoook zaman lazım onu da bir dahakine yazayım çünkü daha hala bu saat olmuş sabahki maratonun yorgunluğunu atlatamamış bulunmaktayım.

Ne diyelim sağlık olsun beee. Buna da şükür.

Hiç yorum yok: