Dün Akşam

Dün akşam öyle çok üzüldüm ve ağladım ki anlatamam. Herşey çok iyiydi aslında annem gelmişti yedik içtik oturduk sohbet ettik buraya kadar herşey yolundaydı aslında. Taki annem ben bulaşıkları yıkıyayım diyene kadar ben anne boşver makinaya koyarım dedim o aaa 3 tabakta makinaya mı konur ben yıkarım dedi. Bende o zaman durulayayım dedim.Dedim demesine de Tarkan Bey'imiz hiç izin verir mi tabi ki vermedi hemen sandalyeyi çekti musluğun başına çeşmeyi en sonuna kadar açıp bizi bir güzel ıslattı onu aldı bunu aldı öldür Allah inmez oğlum nolur 5 dk izin ver yok hayır bıçağa uzanır çatala uzanır neyse baktım olacak gibi değil hadi sulu boya yapalım dedim zar zor ikna ettim odasına geçtik sulu boya yapıyoruz benim gene içim rahat etmedi gideyim mutfağa da kalan bişeyler varsa yardım edeyim dedim demez olaydım. Elimi uzatmamla yıkanmış kavanoza elimin çarpması ve onun yere düşüp kırılması bir oldu her yer cam kırığı doldu haydi buyrun burdan yakın. 3 tabak açtımı benim başına ayrı bir dert. Tabi başta Tarkan sonra eşim olay yeri inceleme ekibi olarak olay mahalline geldiler yok bişey kavanoz kırıldı dedim ama Tarkan'ı zaptetmek ne mümkün illa bakacak babası gel oğlum der ben annecim nolur bak heryer cam kırığı dolu derim annem arkamdan keşke gelmeseydin der neyse ben gittim süpürge makinasını getirmeye olanda o an oldu zaten yok Tarkan'a çam kırığı felan batmadı ama bizim bücür sen git katlanır bir sandalyesi var onu getir köşeye koy.Ama işte getirirken katlama yerini öne doğru getirmiş üzerine oturmasıyla santalyenin kapanması ve bizimkinin ciyaklaması bir oldu. Bi gittim ki düşmüş elini çarpmış sol elininin yüzük parmağını gösteriyor bi baktım kızarmış hemen buz koyduk ne ağladı ne ağladı annem bana kızar ben sana dedim gelme yanıma diye eşim zaten benden beter olmuş ne yapacağını şaşırmış Tarkan ağlar gözlerinden boncuk boncuk yaşlar akar çok acıyor der ben buzla acısını hafifletmeye çalışıyorum yani anlıycağınız mahvolduk. Napalım doktoramı gidelim diye düşünmeye başlamışken baktık sustu bana göğsüme yattı zaten yavrum hep öyle yapar. Annem biraz oynattı parmağı gerçi birşeyi yok olsa oynatamaz dedi ama ben ne yapacağımı şaşırdım. Annemin aklına çiğnenmiş ekmek geldi koyalım dedik koyduk sargı bezi ve bantla güzelce sardık sonra baktık bizimkinin yüzü yavaş yavaş gülmeye başladı.Sonra anne bak bu büyük Şavşan kardeş dedi evet annecim büyük tavşan kardeş dedim.Tavşan kardeş ne mi tabi ki parmak kuklaları bi ara tanıştırırım. Sonra taktık elimize tavşan kardeşle civciv kardeşi birde büyük tavşan kardeş tabi ki yatağına yattık oynadık onları konuşturduk.Neyse ki 15 dk sonra herşey eski haline geri döndü ama benim de dünyam döndü 1 sn'ye bile boş bırakmaya gelmiyor hiç Tarkan'ı. Annemde canım hiçbirşey anlamadı geldiğinden de evine gitti. Biraz banada kırıldı çünkü ben anne bak tutturmasaydın bulaşık yıkayalım diye bunlar olmazdı ne güzel oturuyorduk dedim işte buna kırıldı gerçi öptüm sarıldım ama öyle inat etmeseydi yıkıyalım diye böyle gecemiz kabusa dönmezdi. Neyse Tarkan uyudu bende bol bol küçük parmaklarını öpe koklaya ağlaya ağlaya ya birşey olsaydı napardık diye diye uyudum.