Şu an başım felaket ağrısa da hafta sonu hallerimizi yazmak farz oldu.Bi baktım herkes yazıvermiş hafta sonu şunu yaptık bunu yaptık eee biz de boş oturmadık herhal yazıverelim bakalım ne haltlar karıştırmışız.
Cumartesi eşimle çok yakın bi arkadaşı ve eşi plan yapmışlar Mudanya'ya gidelim diye. Sonra fikir değiştirmişler Uludağ Yolu'nda Renault'un lokalinde rezervasyon yaptırmışlar beni de aradılar işte şöyle böyle diye tamam dedim Tarkan'ı da alırız gideriz. Yok dedi arkadaşının 1,5 yaşında bi oğlu var onlarda almıycaklar bizde almayalım birkaç saatliğine gider geliriz.Düşündüm taşındım istemeye istemeye e madem peki fazla kalmayız dedim. İş çıkışı eşim geldi beni aldı arkadaşlarının evi de yakın işyerime gittik onlara. Onlarda hazırlanmış bizi bekliyorlardı. Çocukları başımızdan defetmiş gibi olduk ama neyse sohbet muhabbet dağ yoluna doğru çıkmaya başladık. O yeşillik, o serin hava, o güzel manzara anam anam öyle bir yere kurmuşlar ki lokali işlerini biliyor bu Renault'cular.
Neyse siparişler verildi, açık salata bardan salatalar alındı koyu bir sohbete girildi. Arkada batan güneş hafif serin bir hava eşliğinde yemekleri yedik ama sohbetimiz inanın hep çocuklar oldu.
Seninki ne yaptı benimki şunu yaptı şöyle yaramaz şöyle inatçı şöyle sevimli v.s. konuştukta konuştuk hep birlikte. İyiki varlar hayatımızda dedik. Biraz yanımızda olmamalarının ezikliği var gibiydi özellikle bende ama ara sıra bu da iyiymiş dedik şimdi Tarkan gelse üşüdü, hapşırdı, öksürdü, hava serin, sinek ısırdı, emdi, acıktı bir sürü şeye canımı sıkacaktım. Ara ara arayarak ne durumda olduğunu sorduk. Saat 10 civarıydı kalktık Tarkan'ımızın yanına gittik. Yavrum uyuyordu gittiğimizde. Sessizce battaniyesine sarıp evimizin yolunu tuttuk ve yatağına yatırdık.
Pazar gene bizimkinin gözleri 6,30 da açıldı. Biraz yatakta onunla oynadık öptük kokladık. Altı değişti, emdi sonra babasıyla aldık bi güzel bıcı bıcı yaptırdık.Sonra bi uyudu 20 taykacık yalnız. Hani bi uyudu diyince saatlerce felan değil. Sonra kalktı ve annesine bu pozları verdi.
Öğlen babasıyla bi arkadaşına ordan ayrı da babannesine ordanda babası babannesi ve bizzat kendisi bir sünnet düğününe iştirak etmişler. Aman bi mutlu olmuş bi sevinmiş ağzı kulaklarında. Bizimkine gezmek olsun yeter. İçeri sokamıyoruz veledi. Neyse 3,5 civarıydı uykusu gelmiş aç bir halde eve geldiler.Aslında bu ara biraz iyi oldu çünkü evdeki bütün işlerimi halledebilmiş oldum bende. Yavru kuşla saat 7 e kadar oyalandık, uyuttuk, doyurduk karnını sonra pusetine attığımız gibi gezintiye ve alışverişe çıktık maaile. Eşime ve Tarkan'a ciciler aldık çok güzel. Ve gezine tozuna evimize döndük. Yani bir pazarı da böylece bitirmiş olduk. Yazı sonunda da Tarkan'cığın bi slaytını yayınlayalım da tam olsun. Herkese bol öpücükler BAAAAAAY BAAAAAAY.
Make a Smilebox scrapbook |
3 yorum:
arada sırada çocuksuz çıkmak iyi geliyor; diyene bak diyeceksin Rüya yaşına girdi ben sadece 2 kere akşam dışarı çıktım:))
Cicilerini güle güle giyinsinler:)
Çocuklar gezmeye cıkdımı eve gırmek ıstemıyorlar zaten bıraz daha buyusun bak nasıl tutturucak karşında girmeyelım eve dıye.
eskişehirden sıcacık bir merhaba..oğluşunuzu sağlıkla güle güle büyütün..maşallah bayıldım bu ufaklığa..pek de yakışıklı..gülüşü de muhteşem..
Yorum Gönder